Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2015

Οργάνωση μελέτης

Την Κυριακή 29 Νοεμβρίου ήταν καλεσμένη στο σχολείο μας η κα Εβίτα Ζιούδρου, κλινική γλωσσολόγος και διευθύντρια των κέντρων Plasis world, η οποία μίλησε στους γονείς των μαθητών μας για τη σωστή οργάνωση μελέτης των παιδιών.
Μπορείτε να πάρετε μια ιδέα εδώ!



Δευτέρα 19 Οκτωβρίου 2015

Τι χρειάζονται τα παιδιά για να είναι ευτυχισμένα;

Τι χρειάζονται τα παιδιά για να είναι ευτυχισμένα.


Πολλές φορές αναρωτιέμαι τι είναι αυτό που χρειάζεται ένα παιδί για να είναι πραγματικά ευτυχισμένο. Οι απόψεις και οι θεωρίες πολλές. Άλλοι μιλούν για λεφτά, άλλοι για υλικά αγαθά και ανέσεις, άλλοι για παιχνίδια που τα ευχαριστούν, άλλοι για προοπτικές για σχολική και επαγγελματική επιτυχία, άλλοι για μια καλή οικογένεια και άλλοι για το συνδυασμό όλων των αυτών των παραγόντων. Αν όμως παρατηρήσουμε παιδιά που έχουν όλα τα παραπάνω, θα βρούμε πολλά από αυτά να μην είναι πραγματικά ευτυχισμένα. Μπορεί να μην είναι αρκετά για εκείνα, ή μπορεί να τους λείπει κάτι που κανείς δεν έχει φανταστεί. Ίσως γιατί κανείς δεν προσπαθεί να σκεφτεί, τι είναι αυτό που μπορεί να κάνει ένα παιδί πραγματικά ευτυχισμένο.

Όταν ήμουν παιδί
Προσπαθώντας να καταλάβω τι είναι αυτό που μπορεί να κάνει ένα παιδί ευτυχισμένο, γυρνάω στο παρελθόν και σκέφτομαι τι είναι αυτό που έκανε εμένα ευτυχισμένη σαν παιδί. Και μου κάνει μεγάλη εντύπωση που δεν μπορώ να θυμηθώ ένα συγκεκριμένο πράγμα. Κάτι που μόλις το απέκτησα κέρδισα την ευτυχία. Παρόλο που τα παιχνίδια μου ήταν πάρα πολλά, όταν θυμάμαι ευτυχισμένες στιγμές δεν είναι αυτά που μου έρχονται στο μυαλό. Το μόνο που ξεχωρίζει είναι εικόνες και συναισθήματα. Η οικογένειά μου σε στιγμές χαλάρωσης και διασκέδασης, η μητέρα μου να παίζει μαζί μου με χαρά όλα τα παιχνίδια που μπορεί να έρθουν στο μυαλό μου, ο πατέρας μου που μου τραγουδάει παίζοντας την αγαπημένη του κιθάρα, και η γιαγιά κι ο παππούς που με πηγαίνουν για πρώτη φορά βόλτα με το λεωφορείο. Κι αυτό με κάνει να αναρωτιέμαι, τι είναι αυτό που έκανε τις στιγμές αυτές τόσο ξεχωριστές;

Η έννοια της ευτυχίας
Πολλοί είναι αυτοί που έχουν προσπαθήσει να εξηγήσουν τι είναι η ευτυχία. Η θεωρία όμως διαφέρει πολύ από την καθημερινή μας ζωή. Και η διαφορά ανάμεσα στους ανθρώπους, κάνει την αντίληψη και τη θεωρία τους για την ευτυχία τελείως διαφορετική. Το μόνο κοινό στοιχείο όλων των θεωριών, είναι πως η ευτυχία δεν είναι κάτι που μπορεί να το κερδίσεις μέσα από μια κατάκτηση ή από ένα αγαθό. Την ευτυχία την νιώθεις μέσα από τα πιο απλά πράγματα που συμβαίνουν στην καθημερινή σου ζωή, αρκεί να μπορείς να τα ζήσεις.

Η ευτυχία των παιδιών
Θα ήταν λάθος μας να αντιμετωπίσουμε τα παιδιά σαν τελείως διαφορετικούς ανθρώπους από εμάς. Πολλές ανάγκες μας μπορεί να είναι ίδιες με τις δικές τους, καθώς και πολλά πράγματα που χαρίζουν σε εμάς την ευτυχία, μπορεί να έχουν και στα παιδιά το ίδιο αποτέλεσμα. Και συχνά τα παιδιά ξέρουν καλύτερα από εμάς τι είναι αυτό που χρειάζονται για να νιώσουν καλά. Αυτό που πρέπει εμείς να κάνουμε, είναι να μπορέσουμε να τα ακούσουμε και να τα καταλάβουμε.

Η σημασία της οικογένειας
Τα τελευταία χρόνια η δομή της οικογένειας μπορεί να συναντήσει πολλές μορφές. Παραδοσιακή, μονογονεϊκή, μικτή. Όποια όμως κι αν είναι η δομή μιας οικογένειας, αυτό που την κάνει να λειτουργεί υγιώς αλλά και αυτό που κάνει τα μέλη της ευτυχισμένα, είναι οι ίδιοι παράγοντες. Και αυτοί είναι η δυναμική της οικογένειας αυτής, αλλά και οι αληθινές σχέσεις ανάμεσα στα μέλη της. Οι συναισθηματικοί δεσμοί, το μοίρασμα των καταστάσεων, η κοινή ζωή, είναι αυτά που κάνουν ευτυχισμένη την καθημερινή ζωή ενός παιδιού με την οικογένειά του. Και υπάρχουν πολλά βασικά συστατικά τα οποία συντελούν στο χτίσιμο μιας ευτυχισμένης οικογένειας.

Καλή επικοινωνία
Δεν υπάρχει τίποτα πιο όμορφο και πιο σημαντικό για ένα παιδί, από το να μπορεί να επικοινωνήσει με τους γονείς του. Και η βάση για μια καλή επικοινωνία αλλά και μια δυνατή σχέση, είναι να μπορείς να ακούσεις τον άλλο. Ακούστε με πολύ προσοχή και αγάπη το παιδί σας και μιλήστε του με την ειλικρίνεια και την ωριμότητα που του αξίζει. Μην ξεχνάτε πως η αγάπη που νιώθουμε για το παιδί μας αλλά και για τους άλλους, δεν είναι ποτέ αρκετή γι’ αυτούς αν εμείς δεν μπορούμε να την εκφράσουμε.

Χρόνος για αυτούς που αγαπάμε
Ο σύγχρονος τρόπος ζωής έχει περιορίσει κατά πολύ τον ελεύθερο χρόνο τόσο των ενηλίκων, όσο και των παιδιών. Είναι όμως πολύ σημαντικό τόσο για τα παιδιά όσο και για σας, να περνάτε αρκετό χρόνο μαζί. Αυτές οι στιγμές που το παιδί μοιράζεται μαζί σας, θα είναι οι πιο ευτυχισμένες γι’ αυτό. Γιατί ακόμα και το πιο ακριβό και δελεαστικό παιχνίδι, θα γίνει πιο όμορφο όταν θα μπορεί να το παίξει μαζί σας. Κι αν ο χρόνος σας δεν σας επιτρέπει να περνάτε πολλές ώρες μαζί, βρείτε απλούς τρόπους ώστε να περνάτε έστω και λίγες ώρες την ημέρα μαζί. Αυτές μπορεί να είναι η ώρα του φαγητού, η ώρα πριν τον ύπνο, ή κάποια ώρα της ημέρας που θα μπορείτε να συναντηθείτε για να κάνετε κάτι μαζί ή απλά να μιλήσετε.
family hearts roz.jpg
Ομαδική εργασία
Κάθε οικογένεια αποτελεί μια μικρή ομάδα και έτσι πρέπει να λειτουργεί, σαν ομάδα. Στη λήψη λοιπόν των αποφάσεων που την αφορούν, αλλά και στη διεκπαιρέωση κάποιων εργασιών για το χώρο του σπιτιού, θα πρέπει να συμμετέχουν όλα τα μέλη της, ακόμα και τα παιδιά. Δεν θα έχουν βέβαια ούτε τη δυνατότητα αλλά ούτε και τις ικανότητες να πάρουν κάποια απόφαση στο βαθμό που θα μπορείτε εσείς ή να κάνουν τις εργασίες που θα μπορείτε εσείς. Όμως είναι πολύ σημαντικό γι’ αυτά να συμμετέχουν με κάποιο τρόπο στις αποφάσεις που παίρνει η οικογένειά τους. Έτσι θα νιώθουν ότι είναι μέλη της οικογένειας αυτής, πως αξίζουν και είναι σημαντικά για εσάς και τόσο η αυτοπεποίθησή τους όσο και ο δεσμός τους με εσάς θα ενισχύεται. Μην ξεχνάτε πως σε κάθε ομάδα οι ανάγκες και οι επιθυμίες όλων των μελών της είναι πολύ σημαντικές και γι’ αυτό πρέπει να τις γνωρίζουμε και να τις λαμβάνουμε πολύ σοβαρά υπ’ όψη μας.

Εκτίμηση μεταξύ των μελών
Καμία σχέση δεν μπορεί να λειτουργήσει επιτυχώς, αν δεν υπάρχει εκτίμηση και σεβασμός ανάμεσα στα μέλη της. Το ίδιο συμβαίνει και με τα παιδιά, αλλά και με όλα τα μέλη της οικογένειας. Από την ημέρα που γεννιέται ένα παιδί, έχει ανάγκη από την εκτίμηση, την υποστήριξη και την αγάπη μας για να μπορέσει να εξελιχθεί. Εξίσου σημαντική όμως είναι και η ανάγκη του η εκτίμηση αυτή να υπάρχει και στο περιβάλλον στο οποίο ζει, δηλαδή ανάμεσα στους γονείς του και στα υπόλοιπα μέλη της οικογένειάς του. Είναι λοιπόν πολύ σημαντικό γι’ αυτό, να ζει σε μια οικογένεια που υπάρχει αλληλοεκτίμηση, που στηρίζονται οι προσπάθειες και οι επιθυμίες τόσο οι δικές του όσο και των υπολοίπων, αλλά και που ο ένας αγαπά τα χαρακτηριστικά του άλλου.

Οι πολύτιμοι φίλοι
Όσο σημαντικοί είναι οι ενήλικες για ένα παιδί, τόσο σημαντικοί είναι και οι συνομίληκοι. Ειδικά αν δεν υπάρχουν αδέρφια, οι φίλοι είναι πολλοί σημαντικοί για ένα παιδί, αφού μπορούν να του δώσουν όλα όσα δεν μπορούν οι ενήλικες. Οι φίλοι είναι οι σύμμαχοί του στη ζωή, η καλύτερη παρέα του για το παιχνίδι και η πιο γλυκιά παρηγοριά για τις δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίσει. Σκεφτείτε πως ακόμα και τις πιο ευτυχισμένες μας στιγμές, θέλουμε να τις μοιραστούμε με κάποιον. Και αυτός ο κάποιος, είναι συνήθως ο καλύτερος φίλος μας. Ο ρόλος του λοιπόν για μια ευτυχισμένη ζωή, είναι πολύ σημαντικός.

Αληθινές σχέσεις για αληθινή ζωή
Είναι πολύ σημαντικό για τα παιδιά να είστε ο εαυτός σας. Το ένστικτο των παιδιών είναι τόσο ισχυρό που σχεδόν τίποτα δεν μπορεί να το ξεγελάσει. Προσπαθήστε λοιπόν να είστε όσο πιο αληθινοί και ειλικρινείς μπορείτε στη σχέση σας μαζί τους. Τα παιδιά σας θα σας αγαπήσουν γι’ αυτό που είστε, όπως ακριβώς θα τα αγαπήσετε κι εσείς. Αν οι σχέσεις σας στην οικογένεια είναι ειλικρινείς και αληθινές, τότε θα νιώθετε πραγματικά γεμάτοι από αυτές. Μην τα αφήνετε έξω από αυτά που συμβαίνουν στην οικογένεια, στο σπίτι ή στη ζωή σας. Μιλήστε τους για αυτά που συμβαίνουν, με τρόπο που θα τα διαφωτίσει, θα τα φέρει κοντά σας αλλά δεν θα τα πανικοβάλει. Σκεφτείτε πως τα παιδιά νιώθουν πότε συμβαίνει κάτι ή πότε εσείς νιώθετε άγχος, φόβο ή θλίψη. Μην τα αφήνετε έξω από αυτά που σας συμβαίνουν, μην τα αφήνετε έξω από τη ζωή σας.
familyundersun.jpg
Ευτυχισμένοι γονείς, ευτυχισμένα παιδιά
Πολλές φορές τονίζουμε, πως ό,τι κι αν προσπαθήσουμε να διδάξουμε στα παιδιά, αυτό που θα παίξει τον πιο καθοριστικό ρόλο είναι το δικό μας παράδειγμα. Και αυτό γιατί εμείς μαθαίνουμε στα παιδιά μας πώς να ζούνε. Ο τρόπος με τον οποίο ζούμε, ο τρόπος με τον οποίο εμείς αντιμετωπίζουμε τη ζωή, επηρεάζει σε πολύ μεγάλο βαθμό τις αντιλήψεις, τα πιστεύω και την ίδια τη ζωή των παιδιών μας. Οι γονείς λοιπόν που θα δημιουργήσουν ευτυχισμένα παιδιά, δεν θα είναι οι γονείς που θα προσπαθήσουν με όλους τους δυνατούς τρόπους να τα κάνουν ευτυχισμένα. Θα είναι οι γονείς που είναι οι ίδιοι ευτυχισμένοι.

Τα χαρακτηριστικά των οικογενειών που είναι ευτυχισμένες:
  • Κανένας δεν έχει υπερβολική εξουσία και δεν διοικεί μόνος του την οικογένεια
  • Περνάνε αρκετό χρόνο μαζί
  • Μπορούν να επιλύσουν με καλή συνεργασία διαφωνίες και συγκρούσεις μέσα στην οικογένεια
  • Υπάρχει εκτίμηση μεταξύ των ατόμων που αποτελούν την οικογένεια
  • Τα μέλη της οικογένειας ακούν και μιλάνε ο ένας με τον άλλο
  • Όταν κάποιο μέλος της οικογένειας αντιμετωπίζει δυσκολίες, τα υπόλοιπα μέλη του συμπαραστέκονται και προσπαθούν να το βοηθήσουν
  • Αναγνωρίζουν και αποδέχονται τη γνώμη των άλλων
  • Υπάρχει καλή και θετική επικοινωνία, χωρίς κριτική, φωνές, επιθετικότητα
  • Δεν χρησιμοποιείται σωματική τιμωρία για την επιβολή πειθαρχίας στα παιδιά

Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2015

5 + 1 Λόγοι για να αποφύγουμε τα ιδιαίτερα.

little student looks sad or bored
Η παρακολούθηση μαθημάτων ξένων γλωσσών μέσω ιδιαίτερων μαθημάτων έχει συνήθως αρνητικά αποτελέσματα ειδικά όταν πρόκειται για μαθητές μικρής ηλικίας. Συνεπώς σαν γονείς θα έπρεπε να αποφύγουμε αμφιβόλου ποιότητας μαθήματα για τους παρακάτω λόγους:
  1. Οι μαθητές μαθαίνουν καλύτερα ‘μαζί’ καθώς έτσι αυξάνουν την αυτοεκτίμηση τους, επιταχύνουν την πρόοδο τους και συμμετέχουν ενεργά στην μάθηση.
  2. Οι μαθητές σε μια οργανωμένη τάξη έχουν την ευκαιρία να ανταλλάσσουν ιδέες και απόψεις, χρησιμοποιώντας την ξένη γλώσσα.
  3. Η ξένη γλώσσα μαθαίνεται σωστά όταν ακολουθείται ένα επιστημονικά άρτιο σχέδιο μαθήματοςπου βασίζεται σε ένα αποτελεσματικό πρόγραμμα σπουδών.
  4. H λύση του «ιδιαίτερου» αποδεικνύεται συνήθως αποτυχημένη καθώς υπάρχουν πολλοί καθηγητές που δεν έχουν τα προσόντα ή την εμπειρία να μεταδώσουν γνώση και να παρακινήσουν τους μικρούς μαθητές (Καλό θα ήταν να ζητήσετε από τον καθηγητή να σας δείξει την άδεια διδασκαλίας που θα έπρεπε να έχει). Η ύπαρξη σταθερότητας στο πρόγραμμα του Κέντρου Ξένων Γλωσσών περιορίζει τις απουσίες, καθώς επιβάλλει στο σπουδαστή μία – καλώς εννοούμενη – πειθαρχία.
  5. Η μάθηση σε ένα μονότονο και μη ενδιαφέρον περιβάλλον έχει σαν αποτέλεσμα την έλλειψη ενδιαφέροντος στα μαθήματα και το αίσθημα πλήξης. Ωστόσο, μερικά Κέντρα Ξένων Γλωσσών δίνουν την δυνατότητα στους μαθητές να μαθαίνουν μέσω πολλών δραστηριοτήτων και σύγχρονων τεχνολογιών, έτσι ώστε οι μικροί μαθητές να συμμετέχουν ενεργά στην διαδικασία μάθησης και να αγαπάνε πραγματικά την γλώσσα.
  6. Σύμφωνα με κυβερνητικές πηγές θα ζητείται το ΑΦΜ του καθηγητή για κάθε σπουδαστή που θα δίνει εξετάσεις γλωσσομάθειας. Σε περίπτωση που δεν υπάρχει ΑΦΜ μπορεί να υπάρξει έλεγχος βάση του οποίου θα προκύπτει φοροδιαφυγή (με συνενοχή του γονέα), ενώ υπάρχει και η πιθανότητα οι φορείς εξετάσεων να μην επιτρέπουν την συμμετοχή στις εξετάσεις αυτές. Με την φοίτηση σε νόμιμο και οργανωμένο Κέντρο Ξένων Γλωσσών, οι σπουδαστές είναι κατοχυρωμένοι και δεν υπάρχει καμία παρανομία.
http://www.tpanagiotopoulou.gr/

Δευτέρα 27 Ιουλίου 2015

Πρέπει τα παιδιά να διαβάζουν το καλοκαίρι ή όχι;


 Μελέτη το καλοκαίρι; Μα τι διακοπές είναι άραγε αυτές που απαιτούν διάβασμα; Η Denise Pope Cooper λέκτορας του  Stanford στο τμήμα εκπαίδευσης αναλύει κι αιτιολογεί αν και κατά πόσο ωφελεί ένα παιδί η μελέτη σχολικών μαθημάτων μέσα στο καλοκαίρι.
Ο Harris Cooper, πρόεδρος του τμήματος Ψυχολογίας και Νευροεπιστημών του Πανεπιστημίου Duke, επισημαίνει ότι παρ’ όλο που δεν υπάρχουν επίσημες έρευνες και στατιστικά νούμερα για το πόσες ώρες μελετάνε τα παιδιά κατά τη διάρκεια των καλοκαιρινών διακοπών, παρατηρεί μια αύξηση των ωρών μελέτης τα δύο τελευταία χρόνια.
Τι λένε οι δάσκαλοι και οι καθηγητές….
Συχνά οι εκπαιδευτικοί συμβουλεύουν τους γονείς: «Το καλοκαίρι τα παιδιά πρέπει να κάνουν επανάληψη την ύλη της τάξης τους… μία ωρίτσα διάβασμα την ημέρα…. όχι παραπάνω και θα δείτε μεγάλη διαφορά στην επίδοσή τους του χρόνου».
Στον αντίποδα υπάρχουν εκπαιδευτικοί που υποστηρίζουν ότι «η καλοκαιρινή μελέτη δεν συγκρίνεται με την μελέτη κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς. Η καλοκαιρινή μελέτη είναι μία πλήρης απασχόληση και αυτό δεν πρέπει κανένας γονέας να το ξεχνάει. Τα παιδιά πρέπει να χαλαρώνουν και να αποτοξινώνονται από μία σχολική χρονιά που συνήθως είναι εντατική και διόλου ευχάριστη»
Τι λένε οι γονείς.
Διακοπές μετά μελέτης… Η άποψη ότι στις διακοπές τα παιδιά πρέπει να μελετούν βρίσκει αρκετούς υποστηρικτές στις μέρες μας. Ιδιαίτερα όταν τα παιδιά μεταβαίνουν από μία εκπαιδευτική βαθμίδα σε μία άλλη (π.χ από το νηπιαγωγείο στο Δημοτικό, από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο, από το Γυμνάσιο στο Λύκειο).
Διακοπές άνευ μελέτης… Από την άλλη υπάρχουν γονείς που πρεσβεύουν ότι τα παιδιά μας έχουν ανάγκη από ένα καλοκαίρι παλιομοδίτικο, χωρίς καθόλου εγκεφαλική κούραση αλλά με πολύ σωματική κίνηση, έτσι ακριβώς όπως το ζούσαμε εμείς. Γονείς που ισχυρίζονται ότι η καλοκαιρινή μελέτη δεν είναι τίποτε περισσότερο από ανιαρή δουλειά που εξουθενώνει τα παιδιά μας, αφού τους στερεί τον αυθορμητισμό, την ανεμελιά και τη φρεσκάδα που συμβολίζει το καλοκαίρι …
Η Denise Pope Cooper λέκτορας του Πανεπιστημίου Stanford στο τμήμα εκπαίδευσης αναρωτιέται: «Ακόμη κι αν υποθέσουμε ότι τα παιδιά εξασκούν το μυαλό τους κατά τη διάρκεια των διακοπών, τι πραγματικά διατηρούν στην μνήμη τους επιστρέφοντας το Φθινόπωρο;».
Και απαντάει σε αυτούς τους γονείς που θεωρούν ότι τρεις μήνες απραξίας και αποχής από τα μαθήματα είναι ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα για τα παιδιά τους, λέγοντας το εξής απλό: «….δεν είμαι σίγουρη ότι οι φωτοτυπίες και τα καλοκαιρινά βιβλία βοηθούν» Γιατί; Γιατί κατά τη γνώμη της για να διατηρηθεί η νέα γνώση στο μυαλό ενός παιδιού και να εμπεδωθεί, είναι απαραίτητο ο μαθητής να συμμετέχει ενεργά στη διαδικασία της μάθηση ποκιλοτρόπως: γνωστικά, συμπεριφοριστικά κ.τ.λ. και φυσικά πρέπει να υπάρχει κι ένα εσωτερικό κίνητρο για να γίνει αβίαστα αυτή η διαδικασία. Και κάτι ακόμη. Χρειάζεται απαραιτήτως και την εμπλοκή του δασκάλου αλλά και των συμμαθητών… ακόμη και την αξιολόγηση που οικοδομεί αυτό που ονομάζουμε μάθηση. Το να φορτωθεί ένα παιδί κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού με έναν όγκο συστηματικής δουλειάς, δεν είναι τόσο απλό όσο ακούγεται, γιατί κάτι τέτοιο απαιτεί την εμπλοκή και του γονέα, έστω με τη μορφή του συντονισμού, αφού το παιδί δεν μπορεί από μόνο του. Κάτι τέτοιο είναι καλώς ή κακώς ένα έξτρα βάρος για τους γονείς.
Αλήθεια ας θυμηθούμε για λίγο τα νιάτα μας… είχαμε εμείς ποτέ διαβάσει στις διακοπές; Μα τι σόι διακοπές είναι άραγε αυτές που απαιτούν διάβασμα; Οι καλοκαιρινές διακοπές συμβόλιζαν το ανέμελο παιχνίδι, την «τεμπελιά», την καλώς νοούμενη βαριεστιμάρα, τις οικογενειακές στιγμές, χωρίς βαθμούς, χωρίς διορθώσεις, χωρίς σχόλια τύπου «προσπάθησε περισσότερα» …άντε το πολύ διάβασμα στην παραλία, ξεφύλλισμα περιοδικών με πολύ πολύ παγωτό.

Πέμπτη 5 Μαρτίου 2015

Οι γονείς δεν πρέπει να κατηγορούν τον εκπαιδευτικό μπροστά στο παιδί!

Ένας πραγματικά πολύ καθοριστικός παράγοντας για την όλη παρουσία και πρόοδο του παιδιού στο σχολείο, ο οποίος δυστυχώς -συχνά- μπαίνει σε δεύτερη μοίρα, είναι η σωστή επικοινωνία γονέων και δασκάλων. Κι αυτό γιατί μέσα από αυτή την τακτική επαφή, ο γονιός μπορεί να έχει μία αμεσότερη εικόνα για την όλη πορεία του παιδιού του στο σχολείο, μαθαίνοντας και πράγματα που πιθανόν το ίδιο να έχει αμελήσει να του αναφέρει ενώ μπορεί να είναι εξαιρετικά σημαντικά αλλά κι ο δάσκαλος αποκτά μία πληρέστερη εικόνα για το συγκεκριμένο μαθητή του.
 Ας δούμε λοιπόν 4 βασικούς κανόνες που μπορούν να βοηθήσουν στο κτίσιμο μίας σωστής επικοινωνίας μεταξύ των δασκάλων και γονιών η οποία με τη σειρά της και θα βοηθήσει στην ουσιαστική βελτίωση της παρουσίας του παιδιού στο σχολείο:
 1. Εκ των πραγμάτων το πρώτο βήμα πρέπει να κάνει ο γονιός. Ο δάσκαλος έχει να έρθει σ’ επαφή με τους γονείς δεκάδων παιδιών κι έτσι η πρωτοβουλία, εκ των πραγμάτων, βρίσκεται στο πεδίο του γονιού. Αυτός θ’αναζητήσει τον κατάλληλο χρόνο για την επικοινωνία και στο χέρι του, κυρίως, είναι αυτή η επικοινωνία να γίνει τακτική. Από την άλλη βέβαια και ο δάσκαλος, ιδιαίτερα όταν υπάρχουν κάποια ζητήματα για τα οποία πρέπει να βρίσκεται σε τακτική επικοινωνία με τους γονείς κάποιου παιδιού, πρέπει να επιδιώκει αυτή η επαφή να είναι συχνότερη – πέραν των καθιερωμένων δηλαδή “ενημερώσεων”. 
2. Είναι εξαιρετικά σημαντικό ο γονιός να μην είναι προκατειλημένος απέναντι στο δάσκαλο και ν’ ακούει με προσοχή και δεκτικότητα τις παρατηρήσεις που εκείνος πιθανόν να κάνει για το παιδί του. Κι αυτό γιατί ένα από τα σημαντικότερα εμπόδια στην επικοινωνία γονέα και δασκάλου είναι, τις περισσότερες φορές, η τήρηση από τον πρώτο μίας αμυντικής στάσης σε οποιαδήποτε παρατήρηση κάνει ο δεύτερος για θέματα που αφορούν το παιδί. Η ύπαρξη λοιπόν μίας καταρχήν θετικής διάθεσης από την πλευρά του γονέα ν’ ακούσει και να συζητήσει τις παρατηρήσεις του δασκάλου είναι το πρώτο σημαντικό βήμα για το κτίσιμο μίας σωστής επικοινωνίας που θα ωφελήσει σε βάθος χρόνου τα μέγιστα, στην πρόοδο του παιδιού στο σχολείο. 
3. Ο γονέας πρέπει ν’ αποφεύγει να κατακρίνει το δάσκαλο μπροστά στο παιδί του – ακόμη κι όταν έχει σημαντικές ενστάσεις για κάποια πράγματα. O σεβασμός απέναντι στο πρόσωπο του δασκάλου και το λειτούργημά του και η μετάδοση του σεβασμού αυτού και στο παιδί είναι πολύ σημαντική παράμετρος για να δημιουργηθεί μία θετική ατμόσφαιρα στην όλη σχέση γονέα – δασκάλου – παιδιού. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν μπορούν να υπάρχουν ενστάσεις για συγκεκριμένα πράγματα από την πλευρά του γονέα. Ωστόσο και στην περίπτωση αυτή, η ύπαρξη του σεβασμού βοηθάει τα μέγιστα στη συζήτηση κι επίλυση των όποιων ζητημάτων ενώ η αντίθετη στάση μάλλον θα δυσκολέψει ακόμη περισσότερο τα πράγματα βάζοντας και το παιδί σε μία διαδικασία που δεν πρόκειται τελικά να το βοηθήσει.
 4. Ο δάσκαλος πρέπει ν’ ακούει με προσοχή και θετική προδιάθεση τα ζητήματα που του θέτει ο γονέας. Ο δάσκαλος γνωρίζει για τον κάθε μαθητή του μόνο τα πράγματα που βλέπει στις ώρες που καθημερινά το παιδί βρίσκεται στο σχολείο. Δεν μπορεί ωστόσο να γνωρίζει κάποια άλλα πράγματα που μπορεί ωστόσο να είναι καθοριστικά για την παρουσία του παιδιού όπως τα προβλήματα που πιθανόν να έχει στο σπίτι ή άλλα ζητήματα που μόνο οι γονείς μπορούν να γνωρίζουν. Η επικοινωνία του λοιπόν με αυτούς του δίνει την ευκαιρία να αποκτήσει μία πιο ολοκληρωμένη εικόνα για το παιδί και πιθανότατα να κατανοήσει ζητήματα που αφορούν τη συμπεριφορά του και τα οποία έβλεπε αλλά δεν μπορούσε να ερμηνεύσει. Παράλληλα, ο δάσκαλος, πρέπει κι αυτός από την πλευρά του ν’ αντιμετωπίζει με θετική διάθεση τα θέματα που του θέτουν οι γονείς – χωρίς δηλαδή την προκατάληψη ότι οι όποιες παρατηρήσεις τους έχουν ως στόχο να θέσουν σε αμφισβήτηση ή ν’ απαξιώσουν τη δική του δουλειά.  Ακόμη κι εάν σε κάποιες περιπτώσεις οι γονείς, από αγωνία για την πρόοδο του παιδιού τους, δείχνουν αγχωμένοι για ορισμένα ζητήματα, χρειάζεται από την πλευρά του δασκάλου υπομονή και διάλογος για να τεθούν αυτά στη σωστή τους βάση. 

http://praktikesidees.gr/

Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2015

Πώς να μάθουμε στο παιδί να διαβάζει σωστά


Από: Ελένη Χαδιαράκου | 0 Comments
Πώς να μάθουμε στο παιδί να διαβάζει σωστά

Το σωστό διάβασμα που αποδίδει και δεν κουράζει το παιδί δεν θέλει κόπο. Θέλει τρόπο. Μάθετε που κάνετε λάθος (κι εσείς και το παιδί) και ποιες παγίδες πρέπει να ξεπεράσετε στο κεφάλαιο «μελέτη».

Είναι καρφωμένο με τις ώρες στο γραφείο του και μοιάζει αληθινά προσηλωμένο στη μελέτη του. Ναι, είστε πολύ υπερήφανη που τοπαιδί σας μελετάει μόνο του ενώ άλλες μαμάδες δίνουν μάχες για το διάβασμα. Κι όμως οι βαθμοί του δε λένε το ίδιο, ούτε η δασκάλα του, που το βρίσκει συχνά αδιάβαστο! Τι συμβαίνει; Πως γίνεται το παιδί σας να διαβάζει πολύ (ή τουλάχιστον έτσι φαίνεται) και να μην αποδίδει; Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι πολύωρες μελέτες μπορεί να μην είναι αποδοτικές στην περίπτωση που δεν έχουν γίνει με το σωστό τρόπο. Τι μπορείτε να κάνετε εσείς ως γονείς για να το μάθετε να διαβάζει σωστά και αποτελεσματικά;

Μάθημα πρώτο: Συμπαρασταθείτε του! 

Μια βασική αρχή, στα πρώτα τουλάχιστον χρόνια της μαθητικής σταδιοδρομίας του παιδιού σας, είναι να νιώθει πως σε ένα τόσο σπουδαίο εγχείρημα έχει για συμπαραστάτες τους γονείς του. Η άποψη «αφήνω το παιδί να διαβάσει μόνος του για να αυτονομηθεί» δεν θα μπορούσε να υλοποιηθεί αυτόματα αλλά προοδευτικά. Αυτό σημαίνει πως βοηθάμε το παιδί στην πρώτη δημοτικού, σίγουρα όμως δεν στεκόμαστε με τον ίδιο τρόπο κοντά του στην τρίτη δημοτικού. Αντίθετα, προσπαθούμε να του μάθουμε να έχει συνειδητή στάση απέναντι στη μάθηση, βοηθώντας πλέον περιστασιακά, όταν δηλαδή του δημιουργείται κάποιο αξεπέραστο πρόβλημα με μια άσκηση. Αλίμονο αν το παιδί αντιληφθεί πως σε κάθε δυσκολία που του παρουσιάζεται θα έχει δεδομένη την «πατερίτσα» μας. Γρήγορα θα το συνηθίσει χάνοντας έτσι το αίσθημα της αυτονομίας. Εννοείται πως υπάρχουν παιδιά που αυτονομούνται γρήγορα κι άλλα με μεγαλύτερη εξάρτηση, που χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να βρουν το δρόμο τους. Το σίγουρο είναι πως όταν μάθουν να διαβάζουν σωστά, εκτός από την απόδοσή τους στα μαθήματα, θα αποκτήσουν παράλληλα αυτοπεποίθηση και υψηλή αυτοεκτίμηση.

Μάθημα δεύτερο: Δείξτε υπομονή ( πολύ υπομονή!) 

Όταν το παιδί διαβάζει, ο γονιός θα πρέπει να φροντίζει ώστε να υπάρχει γύρω του ένα ήρεμο περιβάλλον με καλή ενδοοικογενειακή επικοινωνία. Τα επικριτικά επίσης σχόλια και ο εξουσιαστικός ρόλος των γονιών κάνουν απεχθή στο παιδί την προετοιμασία του για το σχολείο. Δεν είναι λίγοι όμως οι γονείς που έχοντας απίστευτες εκκρεμότητες να προλάβουν μέσα στην ημέρα, δεν έχουν την υπομονή να ασχοληθούν όπως πρέπει με το διάβασμα του παιδιού τους. Έτσι εκνευρίζονται όταν το παιδί αργεί να διαβάσει, ή να καταλάβει κάτι! Αυτό που οφείλουν οι γονείς να κάνουν είναι να το αφήσουν ή να το βοηθήσουν «να πάρει το χρόνο του», και να βρει το ίδιο τις «στρατηγικές διαβάσματος» που του ταιριάζουν.

Μάθημα τρίτο: Μην ενθαρρύνετε την παπαγαλία! 

Ο πιο λανθασμένος τρόπος διαβάσματος, στον οποίο όμως καταφεύγουν συχνά τα περισσότερα παιδιά, είναι η παπαγαλία. Μια κακοδαιμονία, σύμφωνα με τους δασκάλους, που παράγεται στο σχολείο και αναπαράγεται πιο έντονα στο σπίτι, όπου τα παιδιά μαθαίνουν το μάθημά τους  χωρίς να καταλαβαίνουν το νόημά του. Δυστυχώς, στην παγίδα της παπαγαλίας πέφτουν οι περισσότεροι γονείς καθώς είναι πιο χρονοβόρο να εξηγήσουν στο παιδί κάτι που δεν καταλαβαίνει, από το να το ακούσουν να τους λέει το μάθημα απέξω.

Μάθημα τρίτο: Βοηθήστε το να οργανωθεί

Για να μην φαίνονται στον μικρό μαθητή τα σχολικά μαθήματα βουνό θα πρέπει να μάθει να οργανώνει το διάβασμά του αλλά και το χρόνο του, θα πρέπει δηλαδή να βρει πόση ώρα χρειάζεται να αφιερώνει σε κάθε μάθημα και ποια βήματα θα ακολουθεί στη μελέτη του. Όλα αυτά αφού γυρνώντας από το σχολείο, φάει για μεσημέρι, σας διηγηθεί τα νέα του και ξεκουραστεί λιγάκι παίζοντας. Από εκεί και πέρα, αυτό που πρέπει να καταλάβει είναι πως το σωστό διάβασμα χρειάζεται αυτοσυγκέντρωση και σύστημα. Τίποτα δεν μπορεί να γίνει με μελέτη της τελευταίας στιγμής ή όταν μας απασχολεί παράλληλα και κάτι άλλο.
Οδηγίες για «πρωτάκια» και «αρχάριες» μαμάδες Μια καλή αρχή είναι να ξεκινήσει ο μικρός μαθητής τον προγραμματισμό στη σχολική του ζωή από την πρώτη δημοτικού. Σε αυτό το σημείο, οι μαμάδες θα πρέπει να τα βοηθήσουν (πάντα με υπομονή) να οργανωθούν. Πως; 

 • Πρώτα απ’ όλα σημειώστε σε ένα χαρτί τις εργασίες που έχει το παιδί να κάνει για την επόμενη μέρα, εξηγώντας του ότι κάθε μάθημα πρέπει να το τελειώνει μέσα σε ορισμένο χρονικό διάστημα. • Στη συνέχεια,  βεβαιωθείτε πως το παιδί έχει καταλάβει τι ακριβώς πρέπει να κάνει ή πώς να λύσει μια άσκηση, και εξηγήστε του πως θα βρίσκεστε εκεί κοντά και σε λίγο θα επιστρέψετε να το τσεκάρετε!
• Κάθε μάθημα που τελειώνει, από αντιγραφή μέχρι αριθμητική, διαγράψτε το από τη λίστα, έτσι ώστε και το παιδί να αντιλαμβάνεται πως σιγά-σιγά οι υποχρεώσεις του φτάνουν στο τέλος τους. •Όταν ολοκληρωθεί το διάβασμα σε όλα τα μαθήματα, τσεκάρετε το αποτέλεσμα μαζί με το παιδί. Αν διαπιστώσετε πως κάπου έχει κάνει λάθη, μην τα διορθώσετε αλλά προτρέψτε το να ξανακοιτάξει προσεκτικά τα κείμενα και τις ασκήσεις του.
• Εννοείται πως αν δεν κάνει καλά γράμματα ή γράφει με λάθος τρόπο για δέκατη φορά, δεν σκίζετε τις σελίδες ούτε σβήνετε με μανία. Μπορείτε όμως να ρωτήσετε το παιδί αν είναι ικανοποιημένο από τη δουλειά του, τονίζοντάς του πως έχει τη δυνατότητα να προσφέρει πολύ περισσότερα.
• Θυμηθείτε πως για να αξιοποιηθεί ο χρόνος μελέτης του παιδιού χρειάζεται σταθερός ρυθμός στο διάβασμα και απόλυτη αυτοσυγκέντρωση, με ένα ολιγόλεπτο διάλειμμα κάθε μισή ώρα για τα παιδιά του δημοτικού και κάθε μία ώρα για τα παιδιά του γυμνασίου-λυκείου.
Οι βασικές αρχές του σωστού διαβάσματος


Η επανάληψη: Δεν την λένε τυχαία μητέρα πάσης μαθήσεως!  Μαζί με τις απορίες  και την κριτική ματιά αποτελούν τα τρία βασικά σημεία κλειδιά της απομνημόνευσης του μαθήματος. Μια ανακεφαλαίωση θα αποδείξει πως έχει καταλάβει την ύλη, την έχει συνδυάσει με προηγούμενα μαθήματα και έτσι έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να θυμηθεί το μάθημα αν τύχει και εξεταστεί την επόμενη μέρα.
Η αυτοαξιολόγηση:  Όταν τα παιδιά ολοκληρώσουν το διάβασμα θα πρέπει να παρουσιάσουν το μάθημα στον εαυτό τους φωναχτά, σαν να παίζουν θέατρο. Στη συνέχεια θα πρέπει να προχωρήσουν στην αυτοαξιολόγηση. Όσο περισσότερο ένας μαθητής δουλεύει μόνος του τόσο πιο γρήγορα ανακαλύπτει τις δεξιότητές του.
Η συνεργασία: Μια στις τόσες αξίζει να αφήνουμε το παιδί μας να διαβάζει μαζί με άλλα παιδιά. Σύμφωνα μάλιστα με έρευνες, η ομαδική μελέτη είναι πιο αποτελεσματική
Το κριτικό πνεύμα: Ειδικά στις πρώτες τάξεις του δημοτικού η μαμά θα πρέπει να κάνει στο παιδί κάποιες ερωτήσεις γύρω από το κείμενο που θα της αποκαλύψουν αν έχει καταλάβει το νόημά του ή όχι.
Η κατάλληλη ώρα: Σύμφωνα με έρευνες τα δύσκολα μαθήματα διαβάζονται τις πρώτες απογευματινές ώρες όπου ο βαθμός συγκέντρωσης της προσοχής είναι καλύτερος και μεγαλύτερος.
Ο χώρος: Θα πρέπει να προσέξουμε, ώστε το παιδί να μελετάει σε έναν περιποιημένο, καθαρό και σταθερό χώρο που δεν θα αλλάζει κάθε λίγο και λιγάκι και που θα εμπνέει τη μελέτη.
Η επιβράβευση: Αμέσως μετά το διάβασμα μπορούμε να του επιτρέψουμε να παίξει με τους φίλους του ή με το αγαπημένο του παιχνίδι φροντίζοντας πάντα ώστε το παιδί μας να μην χάσει το γέλιο και το κέφι του εξαιτίας της ψυχικής έντασης, που μπορεί να προκαλούν καμιά φορά τα μαθήματα, αλλά και των δικών μας υψηλών απαιτήσεων.